အာရှမှာတော့ အလုပ်သမားနေ့ ရုံးပိတ်ရက်က မေလ ၁ ရက် အမေရိကန်မှာတော့ စက်တင်ဘာ ၁ ရက် မေဒေးလို့ မခေါ်ဘဲ လေဘာဒေးလို့ ခေါ်ပါတယ်။ လေဘာဒေး ရုံးပိတ်ရက်က တနင်္လာနေ့မို့ ရုံးပိတ်ရက် ၃ ရက်တောင် ရတာမို့ ခရီးသွားကြတဲ့အချိန် ဆိုပါတော့။ အက်စ်စတိတ် Upstate လို့ခေါ်ကြတဲ့ နယူးယောက်မြို့ အထက်ပိုင်းက Fingers Lake ၊ Lake George ၂ ရက် ခရီးစဉ် သွားရကောင်းမလား စဉ်းစားနေတာ Meetup လမ်းလျှောက်အဖွဲ့မှာ အပတ်တိုင်းဆုံပြီး အသိမိတ်ဆွေတွေ ဖြစ်လာပြီးတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပတ်လောက်က Cold Springs ၊ Bear Mountain ကို အတူတူ တောင်သွားတက်ခဲ့ကြတဲ့ ဗီယက်နမ်မလေး ဝိုင်းက Fingers Lake ခရီးစဉ်က ၂ ရက်တည်းဆိုတော့ စနေ၊ တနင်္ဂနွေပိတ်ရက်တွေမှာ သွားလို့ရတယ်၊ ၃ ရက်တောင် ပိတ်တာ အက်ကေဒီးယားကို သွားရအောင်လို့ ပြောလာတော့ ဂျူလှိုင် ၄ ပိတ်ရက်တုန်းက မိန်းပြည်နယ်သွား တောလားခဲ့ပေမဲ့ အာသာမုန်တိုင်းကြောင့် အက်ကေဒီယားကို မသွားလိုက်ရလို့ မကျေမနပ်ဖြစ်နေတဲ့သူက နင်လားဟဲ့ အက်ကေဒီးယား မရောက်ရောက်အောင် လာမယ်လို့ ကြုံးဝါးတယ် ။ ဒီလိုနဲ့ ဒုတိယမ္ဗိ မိန်းပြည်နယ်သွား တောလားခဲ့ရပြန်ပေါ့ တစ်ခါ။
မြို့ကြီးတမြို့ကို ဖြတ်သန်းသွားတော့ ဘာမြို့ပါလိမ့်လို့ ဂူဂယ်မြေပုံမှာ ရှာနေတုန်း ဒီမြို့က ကွန်နက်တီကပ် Connecticut ပြည်နယ်ရဲ့ Fortune 500 ၊ 1000 ၊ 13 Courant 100 ကုမ္ဗဏီတွေရှိတဲ့ စတန်းဖို့ဒ် Stamford မြို့ပါတဲ့။ နယူးယောက်မြို့ရဲ့ မနီးမဝေး မိုင် ၃၀ ၊ နာရီဝက်သာသာ အဝေးက စီးပွားရေးတောင့်တဲ့ financial district မြို့ဆိုပါတော့။ စတန်းဖို့ဒ်ကနေ နယူးယောက်ကို ရထားစီး ရုံးတက်ကြတယ်။ နာမည်ကျော် ယေးလ်တက္ကသိုလ် Yale University ရှိတဲ့ နယူးဟေဗင် New Haven မြို့က စတန်းဖို့ဒ်မြို့နားမှာပါ။ ကွန်နက်တီကပ်ပြည်နယ်မှာ ယေးလ်တက္ကသိုလ် ရှိတယ်၊ နာမည်ကြီး ကာဆီနို ၂ ခု ရှိတယ်၊ မြေပိုင်ရှင် အိန္ဒိယသူဋ္ဌေးတွေက သူတို့မြေပေါ်မှာ ဟိုတယ်၊ ကာဆီနို ဆောက်ကြတယ်။ အမေရိကန်စာရေးဆရာ မက်ခ်တွိုင်း Mark Twain ရဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်တွေကို ကွန်နက်တီကပ်ပြည်နယ်မှာ ကုန်လွန်ခဲ့တယ်လို့ ဂိုက်က ပြောပြပါတယ်။
 |
| Concrete jungle New York City |
ကွန်နက်တီကပ်ပြည်နယ် မက်စ်တစ် ရေသတ္တဝါပြတိုက် Mystic Aquarium ကို ဝင်လည်ကြတယ်။ ကိုယ်ကတော့ ဂျူလှိုင် ၄ တုန်းက ရောက်ခဲ့ပြီးသားမို့လို့ အဲဒီနားက Mystic Village ဆိုတဲ့ လျှောပင်းအိမ်လေးတွေကို ဝင်လည်တယ်။ ဗုဒ္ဓဘုရားရုပ်တုတွေ့လို့ ဝင်ကြည့်တော့ ဒလိုင်းလားဘား ဓာတ်ပုံအကြီးကြီး ချိတ်ဆွဲထားတဲ့ တိဘက်ဆိုင် ဖြစ်နေတယ်။ ဂီနေရှားနတ်၊ ဥုံ၊ ပုတီး၊ လွယ်အိတ်၊ ပုဝါ အဆင်အသွေး၊ ဒီဇိုင်းတွေက ကိုယ်တို့အာရှယဉ်ကျေးမှု၊ ကိုးကွယ်မှု အငွေ့အသက်တွေ။ ကြေးဖလားထဲ ကျည်ပွေ့အသေးလေး ထည့်ထားတာကို ဘယ်လိုနေရာမှာ သုံးတာလဲလို့ ဆိုင်ရှင်ကို မေးကြည့်တော့ တရားထိုင်ရာမှာ သုံးတာတဲ့။ ကြေးဖလားကို ယူပြီး ကျည်ပွေ့လေးနဲ့ တချက်ထုပြတယ်။ ကြေးဖလား ပတ်ပတ်လည်ကို ကျည်ပွေ့လေးနဲ့ ထုပြတယ်။ ပလွေမှုတ်သလိုပေါ့ မမှုတ်တတ်တဲ့သူဆို ပီ...ပီ..လို့ပဲ မြည်နေတာ မှုတ်တတ်တဲ့သူကျတော့ သာယာနာပျော်ဖွယ် ကောင်းနေရော။ ဒီကြေးဖလားလည်း ဒီအတိုင်းပဲ စည်းဝါးတကျတီးရင် အင်မတန် သာယာတာ။ ဒီကြေးဖလားက ခန္ဓာကိုယ်အတွက် လိုအပ်တဲ့ ဓာတ်တွေနဲ့ သွန်းထားတာ။ ရေ၊ လေ၊ မီး ဓာတ်ကြီးလေးပါးကို ဆိုလိုတာလား။ မဟုတ်ဘူး ခန္ဓာကိုယ်အတွက် လိုအပ်တဲ့ သံဓာတ်၊ ဘာဓာတ်၊ ညာဓာတ်တွေ။
တရားထိုင်ဖို့ဆိုရင် စိတ်တည်ငြိမ်ဖို့ လိုတယ်။ စိတ်တည်ငြိမ်အောင် ဒီကြေးဖလားလေးနဲ့ စုစည်းတယ် ဆိုပါတော့။ သြော် ကျေးဇူးပါပဲ။ ဆန်းပြားတဲ့ ဆွဲကြိုး၊ လက်ကောက်၊ နားကပ်၊ လက်စွပ်တွေကို ကိုင်ကြည့်လိုက်၊ ဈေးကြီးလို့ ပြန်ချလိုက် လုပ်နေတဲ့ ကိုယ့်ကို ဟေ့ မင်း ဘာလူမျိုးလဲ မြန်မာ။ ဒါဆို ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာပေါ့ ဟုတ်တယ်။ ငါတို့က မဟာယန စိတ်ကို အဓိက ဇောင်းပေးတယ် မင်းတို့က အပြင်ဖက်ကို ဇောင်းပေးတယ်။ ခဏလေး တွေ့ရတဲ့လူတစ်ယောက်နဲ့ အငြင်းအခုန် မလုပ်ချင်တော့ပါဘူး။ ဒီလက်စွပ်ရဲ့ စာသားလေးက ဘာလဲဟင်။ အဲဒါ ဥုံ (အုန်) လို့ အသံထွက်တယ် သြော် ဥုံဘာနီ ဘာဒမ်ဥုံ ကိုယ်ရဲ့ အသံထွက်မှားကို သူက အမှန်ဆိုပြသွားတယ်။ ဥုံ မဏိပဒ်မဟေဥုံ (ဥုံ ဘာနီ ဘာမမ်ဥုံ ) ကို ကိုယ် ဘယ်လိုလုပ်သိတယ် ဆိုတဲ့အကြောင်းလေး ပြောပြပါရစေ။ ၁၉၉၉ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးခါစ လှည်းတန်းက ဆရာကြီးဦးမြကြိုင် အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်း တက်တော့ မနက် ၈ နာရီ အတန်းမစခင် May you be free from suffering အင်္ဂလိပ်လို မေတ္တာပို့တာလေး ဖွင့်ထားလေ့ရှိတယ်။ နားထောင်ရတာ စိတ်ချမ်းသာလို့ အခွေဝယ်ရင် ကောင်းမလားလို့ တိုင်ပင်တော့ အင်္ဂလိပ်လို မေတ္တာပို့တာ နတ်တွေက နားလည်ပါ့မလားဟယ် ဆိုတာနဲ့ မဝယ်ဖြစ်တော့ဘူး။
ကန်တက်ကီမှာ လေးအော့ဖ်လို့ ဆူနမ်တို့ရှိတဲ့ မေရီလန်းကို ပြောင်းကာအလုပ်ရှာ၊ ၂ လခွဲနဲ့ အလုပ်မရတော့ ကျောင်းကိုပြန်ပြီး Seminar သင်တန်း သုံးပတ်တက်၊ ကျောင်းကိုရောက်ပြီး တပတ်အကြာ ဝါရှင်တန်ဒီစီမှာ အလုပ်ရ၊ ကယ်ပီတယ် Capitol နားက ဒီစီရုံးလေးကို သဘောကျနေတုန်း Government Shutdown ဖြစ် ကလိုင်းရင့် ဒီအိုအယ် Department Of Labor က ကွန်းထရပ် ထပ်မတိုးလို့ ဒီစီရုံးကို ပိတ်လိုက်လို့ လေးအော့ဖ်ထိပြန်။ ၁၃ က ကိုယ့်ရဲ့ လက်ကီးဂဏ္ဏန်းလို့ ယူဆပေမဲ့ ၂၀၁၃ ကတော့ ကံကောင်းတဲ့နှစ် မဟုတ်ခဲ့ဘူး။ Student Loans ကျောင်းလခ၊ အိမ်လခ၊ ဖုန်းဘေလ်၊ ကားဘေလ် အဲဒီဘေလ်တွေကို မှန်မှန်ပေးနိုင်ပါ့မလား၊ အလုပ်က ဘယ်တော့၊ ဘယ်မှာ၊ ဘယ်တော့များမှ ရပါ့မလဲနဲ့ ပူရတာ။ အဖေ၊ မကြီးက ပိုက်ဆံကိစ္စအတွက် လုံးဝစိတ်မပူနဲ့လို့ ပြောပေမဲ့ ပူတာပါပဲ။ ဒီလိုပူနေတဲ့အချိန်မှာ ဘယ်သီချင်းကိုမှ မခံစားနိုင်ဘူး။ Yiruma ၊ Joe Hisaishi ရဲ ့ ပီယာနိုလက်သံတွေလည်း မအေးချမ်းစေနိုင်ခဲ့ဘူး။ စိတ်ငြိမ်းချမ်းစေတဲ့ Mentra ၊ Chant သီချင်းတွေ လိုက်ရှာတော့ Imee Ooi ရဲ့ The Chant of Metta ကို သွားတွေ့တယ်။ အိုး... လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၅ နှစ်တုန်းက ကိုယ်ဝယ်ချင်တဲ့ သီချင်းလေးပါလား။
ဆူနမ်တို့ ဖွင့်တဲ့ နီပေါသီချင်းတွေ အကြောင်း ပြောကြရင်း သူတို့ဆီမှာ ဗုဒ္ဓဘာသာ သီလရှင်ဆရာလေးတစ်ပါးရဲ့ သီချင်းတစ်ပုဒ်က နာမည်ကြီးသွားလို့ ကမ္ဘာအနှံ့က ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တွေ သူ့ကိုပင့်ဖိတ်ပြီး ဆိုခိုင်းရတယ်။ ဟင် သီလရှင်က သီချင်းဆိုတယ် ထေရဝါဒတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး မဟာယနပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်။ သီချင်းဆိုပေမဲ့ စိတ်ငြိမ်းချမ်းစေတဲ့ Mentra လေ။ အဲဒီတုန်းက ဟင် ခဲ့ပေမဲ့ ခုများတော့ နားမလည်ပေမဲ့လည်း စိတ်ကိုအေးချမ်းစေလို့ နားထောင်နေတယ်။ အဲဒီသီလရှင်နာမည်က Ani Choying Drolma ။ သူ့ရဲ့ သီချင်းတစ်ပုဒ်က Om mani padme hum (ဥုံ မန်ဒီ ပန်မယ် ဟုန်)။ အရဟံဆိုပြီး ပုတီးတစ်လုံးချသလို ဥုံ မန်ဒီ ပန်မယ် ဟုန် ဆိုပြီး သစ်တုံးကို တစ်ချက် စည်းချက်ညီညီ ခေါက်တဲ့ သီချင်း၊ ဥုံ မန်ဒီ ပန်မယ် ဟုန်ကိုပဲ အသံအမျိုးမျိုးနဲ့ ဆိုသွားတဲ့ သီချင်းဆိုပြီး ဗားရှင်းအမျိုးမျိုး ရှိသေးတယ်။ ဒီ Sanskrit စာလုံးက ဥုံလို့ အသံထွက်ရတာလား ဟုတ်တယ်။ အဲဒီဥုံလက်စွပ် ဝတ်ထားရင် ကံကောင်းစေတာလား ဟုတ်ဘူး စိတ်ကို တည်ငြိမ်စေတယ်။ ဟင် စိတ်ကို သတိမကပ်ဘဲ လက်စွပ်ဝတ်ရုံနဲ့ ဘယ်လိုလုပ် တည်ငြိမ်စေမှာတုန်း။
ဒီအရုပ်လေးက ဘာအရုပ်လဲဟင် ဂီနေရှား။ သြော် ကိုယ့်သူငယ်ချင်း နီပါလီတွေက ဂီနေရှားနတ် ကိုးကွယ်တယ်။ (ရာမားက Elephant God လို့ခေါ်ရင် မကြိုက်ဘူး) ဆိုင်ပိုင်ရှင်က သူလည်း နီပါလီစကား ပြောတတ်တယ်။ မင်းတို့ မြန်မာပြည်မှာ နီပါလီတွေ အများကြီးပဲ။ ဟမ် ကိုယ် ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ မြေပြန့်ဒေသမှာ နီပါလီတွေ မရှိဘူး။ ဂေါ်ရခါးဆိုတာတော့ ကြားဖူးတယ်။ နီပါလီတွေက အနောက်မြောက်ဖက်က ချင်းတောင်ဖက်မှာ နေကြတာ ဖြစ်လိမ့်မယ်။ အင်း ဟုတ်လိမ့်မယ် နီပါလီတွေ တသိန်းလောက် ရှိတယ်လို့ဆိုတယ်။ နယူးယောက်က မြန်မာတွေဆီကနေ အိတ်ဝယ်တယ်။ ကျေးဇူးပဲနော် အဲဒီလို သိချင်တာတွေကို မေးမြန်းစပ်စု ဘာမှမဝယ်ဘဲ ခပ်တည်တည်နဲ့ ပြန်ထွက်လာတယ်။ ငွေထည်ပစ္စည်းဆိုင်ရောက်လို့ လှတာလေးတွေ၊ အဖိုးနှုန်းသင့်တာလေးတွေ တွေ့ပေမဲ့ Accessories ကို သိပ်မဝတ်ဖြစ်တော့ မဝယ်တော့ပါဘူးလေ။ Glass နဲ့လုပ်တဲ့ လက်ဝတ်ရတနာလေးတွေ အတော်လှတယ် ဈေးကလည်း မသေးဘူး။ ဂိုက်က နေ့လည်စာ တခါတည်းစားဖို့ မှာထားတော့ စတားဘာ့ခ်မှာ Strawberry smoothie ၊ Pumpkin bread ၊ Chocolate croissant စားနေတုန်း စတားဘာ့ခ်ကနေ ဘာဝယ်ခဲ့ပေးရမလဲလို့ ဝိုင်းကို မက်ဆေ့စ်ပို့တာ ပြန်မလာဘူး။ ကိုယ့်တုန်းကလည်း ရတဲ့ ၁၊ ၂ နာရီအတွင်း အကုန်နှံ့အောင်ပတ်တော့ နေ့လည်စာကို ဘီစကွတ်၊ ဘလူးဘယ်ရီပိုင်းတို့နဲ့ ပြီးရတာမျိုးလား။ ဝိုင်းလည်း အဲ့ဒီလိုပဲ နေမှာ။
သီချင်းတော့ ကြိုက်ပါရဲ့ လက်တွေအများကြီးကို ကြောက်တယ် :)
အချိန်စေ့လို့ ဂိတ်ပေါက်ဝမှာ သွားစောင့်တော့ ဝိုင်း ထွက်လာတယ်။ မက်ဆေ့၊ ဖုန်းလည်း မစစ်နိုင် မြေပုံကိုင်ပြီး အနှံ့ပတ်နေတာတဲ့ ထင်သားပဲ။ စတယ်လာရေနဂါး Stellar sea lion ရှိတဲ့ ရေသတ္တဝါပြတိုက် လေးခုထဲမှာ မစ်စတစ်ရေသတ္တဝါပြတိုက်လည်း ပါဝင်ပါတယ်။ အောက်ဒိုးဝေလငါးပြခန်း အကြီးတွေထဲ တခုအပါအဝင်ပါ။ ငါးလိပ်ကျောက်၊ ငါးမန်းတွေကို ကိုင်ကြည့်လို့ရတော့ ကလေးတွေ အကြိုက်တွေ့တဲ့ ရေသတ္တဝါပြတိုက် ဆိုပါတော့။ အဲ လူကြီးတွေလည်း ကြိုက်ကြပါတယ်။ အဲယားကွန်းက မအေးလို့ ခရီးသည်တွေက ပူညံပူညံ၊ ကားမှာ ဘက်ထရီ အပိုမပါ၊ ဂတ်စ်စတေးရှင်မှာ မိနစ် ၂၀ လောက် နားပြီး အဲယားကွန်းပြင်။ ၂ နာရီလောက် မောင်းပြီးရင် အိမ်သာအတွက် Rest Area မှာ ၁၅ မိနစ်လောက် နားဆိုတော့ ထင်သလောက် ခရီးမပေါက်ဘူး။ ဘော့စတွန် ဟာဘားခရူကို မမှီပေမဲ့ စလမ်းစုန်းပြတိုက်ကို ဝင်လည်ကြပါတယ်။ ဦးထုပ်အချွှန်ကြီးဆောင်း၊ ဝတ်ရုံနက်ကြီး ဝတ်ထားတဲ့ မျက်နှာစိမ်းစိမ်းကြီးနဲ့ စုန်းမကြီး တံမြက်စည်းစီးပြီး ကိုယ့် အနားက ပျံသွားလို့ လန့်အော်လေမလားလို့ တွေးကြောက်နေတာ။ အရုပ်တွေကို မီးထိုးပြီး ရှင်းပြနေတာများ ကြောက်ဖို့နေနေသာသာ ပျင်းစရာကောင်းလွန်းလို့ သမ်းတောင်သမ်းတယ်လို့ ကိုယ်က ရီကွန်မန်ဒေးရှင်း မပေးပေမဲ့ ယူအက်စ်ရောက်တာ ၃ လောက်ပဲ ရှိသေး၊ ယူအက်စ်မှာ ပထမဆုံး ခရီးစဉ်ဆိုတော့ ဝိုင်းက တက်ကြွစွာနဲ့ အကုန်လည်တယ်။
စုန်းပြတိုက်ရှေ့က ပန်းခြံမှာ အေးအေးဆေးဆေး အနားယူရင်း စာဖတ်မလား စိတ်ကူးတယ် ပန်းခြံအလယ်မှာ အမေရိကန်နဲ့ စပန်းနစ် Spanish နှစ်ကောင် ဒီဘိတ် debate လုပ်တာ ထောက်ခံသူတွေက လက်ခုပ်သံတွေ တဖြောင်းဖြောင်း၊ လက်ခေါက်မှုတ်ကြနဲ့ နားညည်းလွန်းလို့ မြိ ု့ထဲကိုပဲ သွားတော့တယ်။ စလမ်း Salem မြို့လေးက ၁၆၉၂ ခုနှစ်မှာ စတည်ခဲ့တာဆိုတော့ ဘော့စတွန်ထက်တောင် စောသေးတယ်။ အိမ်တွေက ပိုရှေးကျပြီး လမ်းတွေကလည်း ကျဉ်းတယ်။ မြို့ထဲကို လမ်းလျှောက်ရင်း ဗေဒင်ဟောတဲ့ဆိုင်တွေ့လို့ ဓာတ်ပုံရိုက်ခဲ့သေးတယ်။ ဝိုင်းက မက်ဟန်တန် ဂရမ်းစင်ထရယ်နားက သူ့အိမ်နားမှာတောင် တဆိုင်ရှိတယ်တဲ့။ ဘုရားရှိခိုးကျောင်းက ခေါင်းလောင်းထိုးသံ ကြားရတော့ မင်္ဂလာပွဲရှိတယ်နဲ့တူတယ်။ ပွဲတက်ပွဲလာဝတ်စုံ ဝတ်ထားတဲ့သူတွေ တွေ့တယ်။ ဘားမှာလည်း လူတွေ စည်ကားနေတာပဲ။ Salem Village ရှေ့က အရုပ်နားမှာ ဓာတ်ပုံရိုက်ကြတာ တွေ့ပေမဲ့ အထဲတော့ မဝင်တော့ပါဘူး။ အပြင်အဆင်က လန့်စရာကြီး တော်ကြာ ညဖက် အိမ်မက်ဖက်ပြီး လန့်အော်နေမှ။ ကိုယ်ကတော့ စုန်းပြပွဲက မတန်လိုက်တာလို့ တွေးပေမဲ့ ဝိုင်းက မဆိုးပါဘူးလို့တွေးတယ်။
အဲယားကွန်း မအေးလို့ ကွန်ပလိမ်းတဲ့ ခရီးသည်တွေကို နှစ်သိမ့်တဲ့အနေက ဂိုက်က လျှောပင်းမောလ်ကို လိုက်ပို့တယ်။ အခုရောက်နေတဲ့ နယူးဟမ်ရှိုင်းယား New Hampshire ပြည်နယ်မှာ Sales Tax ပေးစရာမလိုလို့ လျှောပင်းထွက်ဖို့ အကောင်းဆုံးပါတဲ့။ ဆူနမ်ဆို လျှပ်စစ်ပစ္စည်းတွေ ဝယ်ရင် ဒယ်လာဝဲယားပြည်နယ်က အက်စ်မီတာလိပ်စာနဲ့ ဝယ်တယ်။ ဒယ်လာဝဲယားပြည်နယ်လည်း Sales Tax ပေးစရာမလိုဘူး။ ဆူနမ်တို့ဆို အက်စ်မီတာဆီ သွားလည်ရင် ကားကို ဆီအပြည့်ဖြည့်၊ ကားဆားဗစ်လုပ်၊ အိမ်အတွက် လိုအပ်တာတွေ လျှော့ပင်းတော့တာပဲ။ မေရီလန်း၊ ဝါရှင်တန်ဒီစီ၊ နယူးယောက်က Tax များတယ်။ ညနေစာကို ဂျပန်ဆိုင်က တာယာကီ ကြက်၊ ပုဇွန် မှာတော့ ဗိုက်ဆာနေလို့ပဲလားမသိ စားကောင်းသား။ စားသောက်ပြီးလို့ အသီးစာချင်းလို့ တားကဒ် Target ဆိုင်မှာ အသီးသွားရှာတော့ ဗူးလေးတဗူးကို ၅ ကျပ်တောင် တောင်းတယ်။ ဟင် ဈေးကြီးလိုက်တာ။ ကားပေါ်တက်ခါနီး မြန်မာသံ ကြားလိုက်တယ် ကားပေါ်မှာ မြန်မာတွေပါတယ် ထင်ပါ့ ညမှောင်နေလို့ မမြင်လိုက်ဘူး။
ခရီးသွားတယ်ဟေ့ဆိုရင် ဆူနမ်၊ ရာမား၊ အမ်းထရူးတို့နဲ့ သွားနေကျ။ နယူးယောက်ကို ပြောင်းလာပြီး ကတည်းက ဆူနမ်တို့နဲ့ ခရီးမသွားဖြစ်တော့တာ။ မေရီလန်းနဲ့ နယူးယောက်ကလည်း မိုင် ၂၅၀ ၊ ၄ နာရီ ကျော်လောက် ဝေးတာကိုး။ မေရီလန်းမှာတုန်းကဆို နောက်နှစ်ရက်မှာ ခရီးသွားရအောင် မနက်ဖြန် ညနေ လာခဲ့လို့ ဆူနမ်က မှာတယ်။ ၁၀ မိုင် ၊ မိနစ် ၂၀ လောက်ပဲ ဝေးတာဆိုတော့ ကြိုက်တဲ့အချိန် ထသွား အဆင်ပြေတယ်။ နယူးယောက်ရောက်ပြီးမှ ဝါရှင်တန်ဒီစီ ချယ်ရီပွဲတော်၊ မောက်ဗာနွန် Mount Vernon ၊ ဖီလာဒဲဖီးယား၊ အက်ကေးဒီယားတို့ကို တစ်ယောက်တည်း သွားခဲ့တာပါ။ အပတ်တိုင်း နယူးယောက်တခွင် လမ်းလျှောက်ဖြစ်တဲ့ meetup အဖွဲ့မှာ ဗီယက်နမ်မလေး ဝိုင်းနဲ့ မိတ်ဆွေဖြစ်တော့ သူကလည်း နယူးယောက်ကို ပြောင်းလာတာ ၄ လလောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ meetup အဖွဲ့က လမ်းလျှောက်တဲ့ ခရီးစဉ်က စိတ်ဝင်စားဖို့ မကောင်းရင် နယူးယောက် အထက်ဖက် အက်ဖ်စတိတ် upstate လို့ခေါ်ကြတဲ့ ဟူစတန် Hudson မြစ်ဝှမ်းက Cold Springs ကို ဂရမ်းစင်ထရယ်ကနေ မတ်ထရိုနော့စ် Metro North ရထား ၁ နာရီစီးသွားပြီး တောင်တက်။ ညနေ ၆ နာရီလောက် နယူးယောက် ပြန်ရောက်တော့ ကိုယ်က ပင်ပန်းလို့ အိမ်ရောက်တာနဲ့ ဒိုင်ပင် ပစ်အိပ်တော့တာ။ ဝိုင်းက architecture meetup အဖွဲ့နဲ့ မက်ဟန်တန်တခွင် လမ်းလျှောက်တာ ည ၁၁ နာရီလောက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်တယ်။
Port Authority ကနေ ဘတ်စ်ကား ၁ နာရီစီးပြီး Bear Mountains တောင်ကို သွားတက်တာ ၃ ရက်လောက် ခြေသလုံးနာနေသေးတယ်။ နောက်နေ့ မက်ဟန်တန်အောက်ဖက်ကနေ စတေတန်အိုင်လန်ဆီကို အခမဲ့ပြေးဆွဲတဲ့ Staten Island Ferry စီးပြီး စတေတန်အိုင်လွန်တခွင် လည်ကြပြန်တယ်။ ပိတ်ရက် ၂ ရက်မှာ ၁ ရက်ကို လမ်းလျှောက်၊ ၁ ရက်ကို ဈေးဝယ်၊ သန့်ရှင်းရေးလုပ် ကိုယ့်ကိုကိုယ် active ဖြစ်လှပြီထင်နေတာ ဘယ်ကသာ ကိုယ် active ဖြစ်တာ ဝိုင်းကို ဘယ်မှီပါ့မလဲ။ ဝိုင်းဆို နေ့လည် meetup အဖွဲ့ဆီ မလာခင် မနက်ဖက် စင်ထရယ်ပါ့ခ် central park မှာ လမ်းသွားလျှောက်၊ Gym မှာ Jumba ၊ sasa ၊ yoga ၊ ballet သွားကသေးတာ။ တခြား meetup အဖွဲ့တွေနဲ့လည်း လမ်းလျှောက်သေးတယ်။ Cold Springs နဲ့ Bear Mountains မှာ တောင်တက်တဲ့အကြောင်းတွေ နောက်မှရေးဦးမယ်။ ဝိုင်းနဲ့ စသိပြီးကတည်းက ပိတ်ရက်တွေဆို အိမ်မကပ်တော့ဘဲ နယူးယောက်တခွင် လိမ့်နေတာပဲ။
ဗီယက်နမ်မြောက်ပိုင်း ဟနွိုင်းမှာ မွေးဖွားခဲ့တဲ့ ဝိုင်းက တနိုင်ငံလုံး အင်္ဂလိပ်စာ စာမေးပွဲမှာ ဒုတိယရတော့ နာမည်ကြီးတက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့် ထပ်ဖြေစရာမလိုဘူး။ သူ ရွေးလိုက်တဲ့တက္ကသိုလ်က တနိုင်ငံလုံးမှာ တခုတည်းရှိတဲ့ နိုင်ငံတကာဆက်ဆံရေးတက္ကသိုလ်ပါ။ သူတို့ကျောင်းမှာ ပြင်သစ်ဘာသာသင်၊ အင်္ဂလိပ်စကား ပြောရတော့ ဝိုင်းရဲ့လေယူလေသိမ်းက ကိုယ်တွေ့ဖူးတဲ့ ဗီယက်နမ်တွေထက်စာရင် အများကြီးကောင်းတယ်။ မိုင်း၊ Nga ငါး၊ ဟွားလဲ့တို့ဆို အင်္ဂလိပ်စာ ကောင်းပေမဲ့ အသံထွက်က မကောင်းဘူး။ ဝိုင်းက စကော်လားရှစ်လို့ရလို့ဘန်ကောက် အေအိုင်တီ၊ ပြင်သစ်တက္ကသိုလ်မှာ တစ်နှစ် တက်ဖူးတယ်။ အလုပ်ရတဲ့ အီတလီမှာ ၇ နှစ် နေခဲ့ပါတယ်။ ယူအက်စ်အလုပ်က ၁ နှစ် ကွန်းထရပ် စာချုပ်ထပ်မတိုးရင် အီတလီကိုပဲ ပြန်မှာပါတဲ့။ ယူအက်စ်မှာ ရှိနေချိန်အတွင်းမှာ တတ်နိုင်သလောက် ခရီးသွားဖို့ စိတ်ကူးထားပါသတဲ့။ အီတလီမှာနေတဲ့ ပထမနှစ်တုန်းက သားရေအိတ်တွေကို ခရေဇီဖြစ်တာတဲ့။ အီတလီသားရေတွေကလည်း ကောင်းမှကောင်း ဈေးကလည်းကောင်း။ နောက်တော့ ဘဝကို တတ်နိုင်သလောက် ရိုးရိုးစင်းစင်းလေး နေထိုင်ပြီး ခရီးတွေ တတ်နိုင်သမျှ သွားပါသတဲ့။
ဝိုင်းက ကိုယ့်ထက် ၁ နှစ်ကြီးတယ် ရည်းစားလည်း မရှိ မချက်ပြုတ်တတ်တာလည်း တူတယ် ။ ခရီးသွားတာ၊ တောင်တက်တာ ဝါသနာပါတဲ့ အပျိုကြီးနှစ်ယောက် အကြိုက်တူ၊ စရိုက်တူ ဆိုပါတော့။ ဥရောပတခွင် ဝိုင်း မရောက်ဖူးတဲ့နိုင်ငံ မရှိသလောက်ဘဲ။ တန်ဇနီးယား၊ အာဖရိကနိုင်ငံအချို့ကိုလည်း အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ရောက်ဖူးတယ်။ စီမီနာအတွက် ဝါရှင်တန်ဒီစီကို ရောက်ဖူးတယ်။ ဝိုင်းက ယူအန် United Nations မှာ အလုပ်လုပ်နေတာပါ။ ဥရောပတခွင် ပြဲပြဲစင်တဲ့ ဝိုင်းကို ကိုယ်က အားကျသလို ယူအက်စ်အရှေ့အလယ်ပိုင်းတခွင် ပြဲပြဲစင်တဲ့ ကိုယ့်ကိုလည်း ဝိုင်းက အားကျပါသတဲ့။ ကိုယ်တို့တညအိပ်တဲ့ ဟိုတယ် Raddison က နယူးဟမ်ရှိုင်းယားပြည်နယ် နာရှာ Nashua မြို့လေးနားမှာပါ။ ဟိုတယ်က ရဲတိုက်နဲ့တူပြီး ဒီမြို့မှာ အကောင်းဆုံးပါတဲ့။ ဟိုတယ်တွင်း ဆေးလိပ်မသောက်ရပါ။ သောက်ခဲ့ရင် ဒဏ်ငွေ ၂၅၀ ပါတဲ့။မိန်းပြည်နယ်ထဲ အပိုင်း ၂ ကျမှ လည်ကြရအောင်နော်။
 |
| Witch's hat. |
Ice - Bucket - Challenge လုပ်တာကို အားကျလို့
တဂျီးမင်းက BPP Challenge လုပ်နေပါတယ်။ ပစ်ပစ်က တဂ်လာတော့ ကိုယ်လည်း ဒီပို့စ်အသစ်နဲ့အားကျမခံ ဘလော့ဂါ ၁၀ ယောက်ကို တဂ်မယ်နော့။
၁။
မမီးငယ်
၂။
မမအိုင်အိုရာ
၃။
မြတ်ကြည်
၄။
ဒိုးကန်
၅။
ရွှေအိမ်စည်
၆။
ဘုန်းဘုန်းတောက်
၇။
သူသူ
၈။
ဆရာဟန်
၉။
မဂျက်
၁၀။
မမယ်သံ
ဒီဘလော့လေးကတော့ Imee Ooi သီချင်းတွေ စုထားတဲ့ ဆိုဒ်လေးပါ။ ပြင်သစ်ဘာသာနဲ့ ရေးထားတာလား မသိဘူး။ စိတ်ဝင်စားတယ် ဆိုရင်ပေါ့။
http://voie-eveillee-du-coeur.blogspot.fr/p/acheter-les-cd-imee-ooi.html
Happy Traveling !
စန်းထွန်း
စက်တင်ဘာ ၅၊ ၂၀၁၄။
